Kanada rozpoczęła rozmowy o eksporcie skroplonego gazu ziemnego (LNG) do Niemiec, otwierając nowy rozdział w partnerstwie energetycznym z Unią Europejską.

Kanada i Niemcy zainaugurowały nowy etap współpracy energetycznej, rozpoczynając rozmowy o eksporcie skroplonego gazu ziemnego (LNG) do niemieckich odbiorców. Spotkanie premiera Kanady Marka Carneya z kanclerzem Niemiec Friedrichem Merzem w Berlinie, podczas pięciodniowej wizyty Carneya w Europie, było kluczowym momentem dla zacieśnienia więzi między oboma krajami.

Inicjatywa jest odpowiedzią na rosnące zapotrzebowanie na LNG w Unii Europejskiej, wywołane kryzysem energetycznym po odcięciu dostaw gazu z Rosji w 2022 roku.

– Kanada jest gotowa odegrać kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa energetycznego Europy – powiedział Carney podczas wspólnej konferencji prasowej z Merzem, podkreślając potencjał dostaw LNG i rozwój współpracy w zakresie czystej energii.

Rozmowy obejmują nie tylko LNG, ale także szersze partnerstwo w ramach Canada-Germany Energy Partnership, zainicjowanego w 2021 roku. Partnerstwo to koncentruje się na rozwoju transatlantyckiego korytarza handlu wodorem oraz współpracy w sektorze krytycznych minerałów, takich jak nikiel i kobalt, niezbędnych do produkcji baterii i technologii obronnych.

Polityczne znaczenie decyzji

Spotkanie Carneya z Merzem w Berlinie miało wyraźny wymiar polityczny, odzwierciedlając zmieniające się priorytety Kanady w relacjach międzynarodowych. W obliczu globalnych napięć handlowych, w tym taryf wprowadzanych przez administrację prezydenta USA Donalda Trumpa, Kanada intensyfikuje wysiłki na rzecz dywersyfikacji partnerów handlowych.

Kluczowym elementem rozmów była deklaracja intencji dotycząca wspólnego finansowania projektów w sektorze minerałów krytycznych, podpisana podczas wizyty. Umowa ta, choć niewiążąca prawnie, otwiera drogę do wspólnych inwestycji w projekty wydobywcze i technologiczne, wspierające takie branże jak produkcja pojazdów elektrycznych, obronność i lotnictwo.

Dodatkowo, rozmowy dotyczyły udziału niemieckiej firmy Thyssen Krupp Marine Systems (TKMS) w przetargu na nowe okręty podwodne dla Kanady, co podkreśla wielowymiarowy charakter partnerstwa. Kanada planuje wymienić swoją flotę czterech okrętów podwodnych na 12 nowych jednostek w ciągu dekady, a Niemcy i Korea Południowa zostały wybrane jako główni dostawcy.

Partnerstwo energetyczne Kanada–Niemcy

Canada-Germany Energy Partnership, ustanowione w marcu 2021 roku przez Natural Resources Canada (NRCan) i niemieckie Federalne Ministerstwo Spraw Gospodarczych i Energii (BMWE), jest fundamentem nowej fazy współpracy. Podczas spotkania w Berlinie obie strony potwierdziły plany pogłębienia współpracy w trzech kluczowych obszarach: dostawach LNG, rozwoju transatlantyckiego korytarza handlu wodorem oraz wspieraniu transformacji energetycznej.

W ramach Canada-Germany Hydrogen Alliance, zainicjowanej w 2022 roku, Kanada i Niemcy pracują nad stworzeniem transatlantyckiego korytarza handlu wodorem, który ma wspierać dekarbonizację i zwiększać bezpieczeństwo energetyczne.

– Kanada ma ogromny potencjał w produkcji zielonego i niebieskiego wodoru, a Niemcy są największym rynkiem zbytu i hubem technologicznym w Europie – powiedział Tim Hodgson, kanadyjski minister energii i zasobów naturalnych, podczas przemówienia w ambasadzie Kanady w Berlinie.

Partnerstwo obejmuje również wspólne projekty badawczo-rozwojowe oraz finansowanie inwestycji w infrastrukturę energetyczną. Obie strony podkreśliły znaczenie współpracy w ramach NATO, szczególnie w kontekście bezpieczeństwa energetycznego i wsparcia dla Ukrainy w obliczu rosyjskiej agresji.

Zmiana podejścia Kanady

Pod rządami Justina Trudeau Kanada była ostrożna w kwestii eksportu LNG, szczególnie na rynki wschodnie. Poprzedni rząd wspierał głównie projekty na zachodnim wybrzeżu, takie jak LNG Canada w Kitimat, które mają rozpocząć eksport w 2025 roku. Trudeau podkreślał konieczność „opłacalnego modelu biznesowego” dla nowych terminali, co ograniczało ambitne plany eksportowe.

Rząd Marka Carneya, który objął urząd w marcu 2025 roku, przyjął bardziej proaktywne podejście. Carney zapowiedział inwestycje w infrastrukturę portową, w tym modernizację portów w Montrealu i Churchill w Manitobie, które umożliwią eksport LNG na rynki europejskie przez Zatokę Hudsona.

– W ciągu najbliższych dwóch tygodni ogłosimy nowe inwestycje w infrastrukturę portową – powiedział Carney, wskazując na strategiczne znaczenie arktycznych tras eksportowych.

To nowe podejście odzwierciedla zmianę priorytetów Kanady, która chce wykorzystać swoje ogromne zasoby gazu ziemnego (szacowane na 5% światowego PKB z sektora naftowo-gazowego) jako narzędzie budowania wpływów w Europie. W obliczu taryf Trumpa Kanada szuka nowych rynków zbytu, a Niemcy, jako największy rynek eksportowy Kanady w Europie, są kluczowym partnerem.

Europejskie zapotrzebowanie na LNG

Po odcięciu dostaw rosyjskiego gazu w 2022 roku Niemcy przyspieszyły budowę infrastruktury LNG, uruchamiając terminale w Wilhelmshaven, Brunsbüttel i Stade. UE, która w 2024 roku importowała 40% swojego gazu z alternatywnych źródeł, intensywnie poszukuje stabilnych dostawców. Kanada, jako piąty co do wielkości producent gazu ziemnego na świecie, ma szansę wypełnić tę lukę.

Niemcy, największa gospodarka UE, postrzegają LNG jako kluczowy element bezpieczeństwa energetycznego w okresie przejściowym, zanim wodór i odnawialne źródła energii staną się dominujące.

Rosnące zapotrzebowanie na LNG w Europie, napędzane potrzebą dywersyfikacji dostaw, stwarza dla Kanady szansę na zajęcie pozycji lidera w transatlantyckim handlu energią. Jednak konkurencja ze strony USA, Kataru i Australii wymaga szybkich działań w zakresie budowy infrastruktury i obniżania kosztów.

Geopolityka i bezpieczeństwo energetyczne

Eksport LNG do Niemiec ma nie tylko znaczenie gospodarcze, ale także geopolityczne. Jako członkowie NATO, Kanada i Niemcy widzą w dostawach LNG element wzmacniający bezpieczeństwo energetyczne Sojuszu.

Oba kraje, będące członkami Koalicji Chętnych wspierającej Ukrainę, potwierdziły swoje zaangażowanie w pomoc Kijowowi, w tym poprzez alokację 2 miliardów dolarów na pomoc wojskową, ogłoszoną przez Carneya po spotkaniu z prezydentem Zełenskim w Kijowie.

Dostawy LNG z Kanady mogą zmniejszyć zależność Europy od niestabilnych dostawców, takich jak Rosja czy kraje Bliskiego Wschodu, wzmacniając strategiczną autonomię UE. Kanada, z ogromnymi rezerwami gazu i stabilnym systemem politycznym, jest postrzegana jako wiarygodny partner, co czyni ją atrakcyjnym wyborem dla Niemiec.

Wodór – przyszłość partnerstwa

Równolegle do rozmów o LNG, Kanada i Niemcy rozwijają ambitny projekt transatlantyckiego korytarza handlu wodorem w ramach Canada-Germany Hydrogen Alliance. Kanada, z dostępem do taniej energii odnawialnej i gazu ziemnego, ma potencjał do produkcji zarówno zielonego wodoru (z odnawialnych źródeł), jak i niebieskiego wodoru (z gazu z wychwytywaniem CO₂). Niemcy, jako największy rynek wodoru w UE, chcą stać się hubem technologicznym i dystrybucyjnym dla tej technologii.

W 2022 roku Kanada i Niemcy zobowiązały się do wspólnego finansowania projektów wodorowych na kwotę 600 milionów dolarów, a obecne rozmowy w Berlinie mają na celu przyspieszenie tych planów.

Projekty wodorowe obejmują rozwój technologii produkcji, transportu i magazynowania wodoru, a także inwestycje w infrastrukturę portową do eksportu wodoru do Europy. Kanada widzi w wodorze szansę na długoterminowe partnerstwo, które uzupełni dostawy LNG w okresie przejściowym.

Wyzwania dla kanadyjskiego LNG

Mimo optymistycznych planów, eksport LNG z Kanady do Niemiec napotyka poważne wyzwania. Największym jest brak wystarczającej infrastruktury eksportowej. Obecnie tylko projekt LNG Canada w Kitimat jest bliski ukończenia, ale większość planowanych terminali na wschodnim wybrzeżu, takich jak w Nowej Szkocji czy Nowym Brunszwiku, pozostaje na etapie projektów. Budowa nowych terminali wymaga miliardów dolarów i lat realizacji, co opóźnia wejście Kanady na rynek europejski.

Wysokie koszty inwestycji są kolejną barierą. Modernizacja portów w Montrealu i Churchill, choć obiecująca, wymaga znacznych nakładów finansowych i koordynacji między rządem a sektorem prywatnym.

Krytyka ze strony ekologów stanowi dodatkowe wyzwanie. Organizacje takie jak Greenpeace Canada ostrzegają, że rozwój LNG może opóźnić transformację energetyczną, zwiększając emisje gazów cieplarnianych. Rząd Carneya musi balansować między krótkoterminowymi zyskami z LNG a długoterminowymi celami klimatycznymi.

Źródło: Reuters